اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی- هیجانی بر تنظیم شناختی هیجان و مهارت های اجتماعی کودکان دارای اختلال یادگیری خاص

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی– هیجانی بر تنظیم شناختی هیجان و مهارت های اجتماعی کودکان دارای اختلال یادگیری خاص یادگیری انجام گرفت. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مراجعه کننده به مراکز ناتوانی های یادگیری شهر ارومیه تشکیل می دادند. نمونه پژوهش شامل 30 دانش آموز که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش، 12 جلسه آموزش مهارت های اجتماعی- هیجانی یک ساعته ‏دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجانی گرانسفکی و همکاران و پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون استفاده شد. داده‏ها با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین دو گروه در مؤلفه های تنظیم شناختی هیجان (مثبت و منفی) تفاوت معنا داری وجود دارد (001/0p<). همچنین نتایج نشان داد، تفاوت میانگین دو گروه در مؤلفه های مهارت های اجتماعی معنادار می باشد (001/0p<). با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که آموزش مهارت های اجتماعی- هیجانی در افزایش به کارگیری راهبردهای هیجانی مثبت و بهبود مهارت اجتماعی مناسب، اطمینان به خود و رابطه با همسالان مؤثر بوده است. این نتایج پیشنهادهای مهمی در جهت به کارگیری آموزش این مهارت ها به عنوان یک روش مداخله ای در مدارس و مراکز درمانی دارد.